Ons het baie hartseer die land te verlaat

Fontys Hogeschool voor de Journalistiek, Fontys Hogeschool voor Journalistiek of Fontys Hogeschool Journalistiek????..... Na vier jaar studeren in Tilburg weten we nog steeds niet hoe onze school heet. Voor een lullig voorkantje van de scriptie - waar de naam van onze school voluit op moest komen te staan - discussieerden we een kwartier. Tien minuten later, komt Nathan triomfantelijk met een papier aanlopen. Fontys Hogeschool Journalistiek was het verlossende antwoord.

We kunnen na een week keihard werken (iedere avond tot twee uur ’s nachts en om acht uur weer op) geen computer meer zien. Nathan was op een avond zo moe dat hij een mailtje naar zijn moeder stuurde, ondertekend met Liefs Noelle (zijn moeder). Vervolgens stuurt ie een nieuwe mail gericht aan zijn moeder naar zijn begeleider van school. Gedetailleerd doet hij uit de voeten dat hij zo baalt van het commentaar op zijn scriptie. Citaat Nathan: “Ik heb er zooooo geen zin in.’ Tot op de dag van vandaag heeft Nathan niets van zijn begeleider gehoord.

Ook Hanneke maakte de ene fout na de andere. In haar scriptie schreef ze over het Afghaanse jeugdjournaal, gestationeerd in Bagdad in plaats van Kabul. Daarnaast kwam haar Hardinxveldse accent naar boven en schreef ze goeie in plaats van goede in haar artikel. Ontelbare grammaticafouten passeren de revue en Johannesburg heet plotseling JohannesBRUG. Boven haar eindproductie vermeldde ze: Afstuderen maart – juni 2004. Die datum zit nu al ingebonden in een mapje :(

Als we het toch over blunders hebben; Nathan wordt zo afgeleid door zijn ijsje dat hij bijna gaat spookrijden (ouderwets rechts rijden dus), net op tijd gooit hij zijn stuur om. Hanneke rijdt ’s nachts zonder licht door het centrum van Kaapstad en begrijpt niet waarom al die mensen zo gebaren en toeteren. Gelukkig is de kever fluoriserend geel en van een hoge standaard ‘glow in the dark’. Op een feestje leert Hanneke een jongen kennen die zich voorstelt als Tsulani, maar ze verstaat Tsunami. ‘Waaat’, zegt Nathan. ‘Kunjani (red. hoe gaat het?)? Ook Xolani, de wandelende arrogantie in het Journalism Department, wordt door Nathan steevast kunjani genoemd. We gaan ook al een lange tijd om met een jongen die naar een aansteker is vernoemd; Zippo. Verder gaan we wel eens uit met Lucky, Nation en Mpho, die we tot Hoempapaa hebben gedoopt. Shoes, onze vriend die naar een grote schoen is vernoemd, is standaard van de partij.

Het einde van ons verblijf hier nadert angstaanjagend snel. De laatste weken hebben we niet meer gezien dan ongezellige computerlokalen met airco’s op windkracht tien en gevoelstemperatuur -20. We zijn weer net zo blank als 2 maart, toen we vertrokken. Niemand gaat geloven dat we in Zuid-Afrika zijn geweest. Toch hebben we een geweldige tijd om op terug te kijken. Een klein overzicht:

- Kaapstad verkend (Green Marquet, Company’s Garden, Longstreet, etc.)
- Waterfront inclusief openluchtconcerten
- Robbeneiland
- Felgekleurde en beroemde Bo-Kaap huisjes
- Cape Point inclusief apen
- Autotocht over Chapmans’ Peak, Hout Bay, Simons Town, Muizenberg en Fishhoek, stuk voor stuk prachtige kustplaatsen.
- Casteel de Goede Hoop
- Rock-art (rotsschilderingen van Bosjesmannen, 5000 jaar oud)
- Stellenbosch (helaas geen wijntour gedaan, wel struisvogel gegeten)
- Schitterend gelegen stranden om en rond Kaapstad
- Oudtshoorn met overnachting in spookhuis en hilarisch optreden van mime-speler.
- Autotocht door de Klein Karoo (Herbie verliest lamp).
- Ontelbare keren auto-pech
- Johannesburg en omgeving (menhostels en sloppenwijken)
- Soweto
- Natuurreservaat Pilanusberg (drie dagen safaritocht)
- Nationaal Apartheidsmuseum
- Wielertour Cape del Giro, trofee aan overgehouden!
- Festival Kaapstad – Human Rights Day
- Vier dagen en nachten in Zuid-Afrikaans Dordrecht (20 interviews)
- Reizen door de Oost-Kaap
- Bash 1 & 2
- Braai (red. grote barbecue) in krottenwijk Gugulethu
- Stappen in Longstreet, Tygervalley, Bellville en Observatory.
- Tafelberg beklommen (met als nieuwe hit: ‘I am sooo exited, I just can’t hide it, I don’t want to lose control, but I think I climb it’)
- Sloppenwijken Gugulethu, Nyanga en Langa en achterstandswijken als Lavenders Hill en Ocean View.

VEEEEEEL INTERVIEWS:
- Giro Del Capo
- Human Rights Day (Hanneke komt ’s avonds op het nieuws)
- Afrikanerfestival Klein Karoo Nasionale Kunstefees
- Portret van Raymond Hasselerharm, oprichter van programma Africa Report
- Afrikaans, stervende taal….. of toch niet?
- Vijfdelige reeks Zuid-Afrikaans Dordrecht
- Gezin uit Brandwijk, die voor drie jaar naar Johannesburg is geëmigreerd om vrijwilligerswerk in de jeugdgevangenis te verrichten.
- Portret van Joop Lensink, vrijwilliger die al bijna vijftig jaar lang zich inzet voor de Afrikaanse onderwereld.
- Biblionef, organisatie die leesboeken naar kinderen in townships brengt.
- Kids News Room, het nieuwe Zuid-Afrikaanse jeugdjournaal
- Ombudsmannen van de Zuid-Afrikaanse pers
- Datingsite voor Aids-patiënten
- Lerarentekort op Zuid-Afrikaanse scholen
- Zulu’s kwijnen weg in mannenpakhuizen

En dan natuurlijk nog vele interviews voor onze scripties. Nathan schreef over zelfregulering & ethiek in de Zuid-Afrikaanse pers en Hanneke over het effect van cultuurverschillen op nieuwsoverdracht aan kinderen (vergelijking Nederlands en Zuid-Afrikaans jeugdjournaal).

Vandaag is alles op school ingeleverd. Tijd voor vakantie! We stappen nu in Herbie en rijden richting Mosselbay, wat een prachtig plaatsje schijnt te zijn. Sien jou binnekort,

Baie baie soenkies,

Nathanaël & Hanneke